عجب گرد و خاکی

یا خیر المرهوبین...

چه گرد و غباری گرفته این کلاس جبرانی ...

به به سلام به دوستان ...بعله تنبل ته کلاس یا همون کمیل ته کلاس دوباره اومد ....اومده که یه پست بذاره و بره تا سال دیگه ... 

داشتم گذری رد می شدم چشمم به کلاس جبرانی افتاد...گفتیم سرکی بکشیم چه خبراست ...چه گرد و غباری چند وقته کسی اینجا سر نزده؟!!!

بعله باید یه دستی به سر و روی اینجا بکشم ....اما از کجا شروع کنم؟!!! باید وبلاگ تکونی کنم ....

یاد اون داستان معروف افتادم ...شاگرد کوزه گری می خواست کوزه اش رو لعاب بده  هرچه لعاب های داغ را روی کوزه ها می ریخت روی آنها نمی نشست چندین بار این کارو انجام داد تا مجبور شد پیش استادش بره و از اون کمک بخواد...استاد هم ازش خواست تا همونجا پیش چشمای خودش لعاب دهی رو انجام بده  . شاگرد هم قدری لعاب برداشت و روی کوزه ها ریخت ولی باز هم بر کوزه ننشست 

کوزه گر نگاه معناداری به شاگرد کرد و گفت فوت کوزه گری رو فراموش کردی ! اول باید روی کوزه رو فوت کنی تا گرد و غبار روی کوزه از بین بره بعد لعاب رو بریزی...!

تا وقتی غبار روی کوزه است لعابی روش نمی شینه

 هشدار نوشت:هی تنبل ته کلاس : تا وقتی گرد و غبار روی دلت نشسته ....تا وقتی محبت دنیا تو دلته ....هیچ عشق متعالی تو دلت نمی شینه ...گرد و غبار هوا و هوس رو کنار بزن و دلت رو با فرآن لعاب بده ...تا در اعماق وجودت فرو بره

آیه نوشت : فاذا قرات القران فاستعذ بالله من الشیطان الرجیم

شعر نوشت : آیینه ات دانی چرا غماز نیست ......زانکه زنگار از رخش ممتاز نیست 

پی نوشت : باید برای گرد و غبار این کلاس جبرانی کاری کرد ....خانما دست به کار شید برای یه گرد گیری حسابی 

پی نوشت : آدما برای انجام دادن و ادامه ی کاری احتیاج به انگیزه دارن ... اگه بگم تا حالا انگیزه ای نبود برای نوشتن تو کلاس جبرانی غلوه ....ولی کم بود خیلی کم .... یه خواننده ی خاموش برای تکوندن گرد و غبار کلاس برام انگیزه ایجاد کرد ....ازش ممنونم  

بعدا نوشت: ظاهرا همه ی دوستام رفتن ....یا وباشون رو حذفیدن یا در تعطیل خورده  دوباره بی انگیزه شدم