سجده ی حضور

 

یا غایة الآمال العارفین

 

 

یه گوشه کز کرده بود و به ساعت روی طاقچه خیره شده بود.نزدیک ظهر بود و دم اذان. دستش رو به زانوهاش تکیه داد و بلند شد برای وضو که زن وارد خونه شد .

فواد با دیدن زن با غرولند  گفت :

-معلوم هست کجایی ، بیا بار و بندیل رو جمع کن بریم دیگه ...دیر می شه.

- کجا بریم مرد

- کجا بریم ؟ مگه نمی دونی امشب شب اول محرمه ؟!!! همه میان کربلا برای روضه

- اگه ما بریم کی روضه رو بر پا کنه .

- دوباره شروع کرد، چرا انقدر منو اذیت می کنی؟ مگه نمی بینی هر سال داره وضعمون بد تر می شه ...

ساره با نگاهی ملتمسانه به فواد گفت: اول محرم همه میان کربلا تو می خوای بری ؟!!! خدا رو خوش نمیاد مرد ... کوتاه بیا

-می شه انقدر تو گوش من وزوز نکنی ، آخه من با کدوم پول مهمون داری کنم و روضه بگیرم ...سنگ بذارم جلوی مهمونا ؟!!! وسایل رو جمع کن نماز که خوندیم بریم .

زن این دست و اون دست کرد  با صدای نحیفی گفت : من که می مونم

اما فواد با بی محلی به حرف ساره از در خارج شد.