از کانال تا کلاس

سلام

یعد از مدتی دور بودن از فضای نت و وب دوباره برگشتم تا رسالتی رو که به گردن دارم انجام بدم تو این مدت به خیلی چیرها در مورد اینترنت فکر کردم به آسیب ها و محاسنش 

به هر حال بین موندن و بستن وب بد جور دو دل بودم ...تا این روزای محرم ...البته می دونم که روزای خوبی برای شروع دوباره نیست ولی من به فال نیک می گیرم و حسینیش می کنم

ان شاءلله که مثل حسینیه ی دلم ماتم زده باشه 

تو این مدت تصمیماتی هم گرفتم ...از عوض کزدن اسم وب و تا محتوای مطالب....الان اگه دوستم آویزون بود می گفت خدا به داد برسه

اولبن تصمیم : از اون جایی که هویت بنده به عنوان خانم مشخص شده و در ضمن شوخی هایی دلچسب هم با خانم های وب نویس داشتم از این به بعد به هیچ عنوان جواب کامنت های آقایون رو نمی دم ...بله یکی از آسیب های نت همین بی پروایی در صحبت کردن خانم ها و آقایون هست

وب نویس هایی که می دونم خانم هستن که هیچ ولی وب نویس های محترمی که هویت و جنسیتشون مشخص نیست حتما تو کامنت خصوصی یا عمومی جنسیتشون رو اعلام کنن در غیر این صورت نه جوابی از بنده دریافت می کنن و نه تو وبشون کامنتی می ذارم ...و وب نویس های آقا هم واقعا عذر می خوام ...البته این به این معنی نیست که وبشون سر نمی زنم طبق رسم گذشته هر کس سر بزنه بنده هم همین کار رو می کنم ولی کامنتی نمی ذارم

پی نوشت: جا داره از همه ی دوستانی که تو این مدت پیگیر حال بنده بودن تشکر کنم هر چند که نمی تونم جواب خوبی هاشون رو بدم  جبران کنم

پی نوشت:شاید باورت نشه که تو این فضا برام مهم تر از هر کسی هستی ای کاش می فهمیدی(مخاطب خاص)

پی نوشت:این کتیبه هیچ وقت برای من تکراری نیست..سیاهی ماتمت را دوست دارم